Ziekenhuismetarmorfose, Djembee les en pepernoten
Door: Joko en Fatou
08 December 2008 | Gambia, Banjul
Pepernoten, perpenoten, pepernoten. Dankzij Marieke en Bianca hun sinterklaaskadootje hadden we vandaag toch nog beetje ‘n sinterklaasgevoel. Na het strand, met een kopje thee, sinterklaasliedjes zingend voor onze hut, herinneringen ophalend over onze jeugdinvulling van sinterklaas... Het is alweer 5 december en onze laatste week gaat bijna in…..
Eind vorige week hadden we een dipje, de stilte die te stil werd omdat we al de hele week de enige gasten waren, alle Afrikaanse ogen continue op ons gericht, de klinieken die niet bellen voor bevallingen, de spelletjes SET en Memory die ons de neus uitkwamen, kortom tijd voor een verzetje: hup richting het meest toeristische gebied van Gambia om daar een dagje aan een heus zwembad te liggen en flink op stap te gaan.
Hier hebben we Joost ontmoet, een Nederlander die met de Amsterdam-Dakar Rally heeft meegereden en alleen over was.
Na weer opgeladen te zijn, konden we er weer tegenaan en dat was maar goed ook, want deze week stond in het teken van de eerste werkweek van Dr.Jassy.
Aangezien de kliniek in Kartong nog niet ingesteld was op de opname van patienten en de aanwezigheid van een arts moest er wat met de indeling geschoven worden. De Dokter kreeg een eigen spreekkamer, waardoor de dentist-nurse moest verhuizen. Dozen met duizenden soorten gazen en pleisters (geleverd door mensen van de Challence) en onze eigen bestelde spullen moesten nog uitgepakt worden. De watertank moest gerepareerd, gordijnstof gekocht en gordijnen genaaid. Joost die met ons meegekomen was om te helpen, stortte zich op de watertank en samen met Cindy op de dozen. De verloskamer hebben we anders ingedeeld met nu 2 bedden, voor als de bevallingen gaan losbarsten in de toekomst. ;) Iedereen hielp mee en het was een drukte van jewelste. Voor de dokter zaten de mensen al in de rij en hij liep druk heen en weer met stethoscoop om z’n nek. Al snel volgde de eerste opname van het ziekenhuis…(foto-moment). Op het poetsen na, zag het er maandag al een stuk anders uit, dinsdag zouden de schoonmakers komen en de gordijnen worden opgehangen.
Toen we dinsdag aankwamen in de ochtend, was heel de kliniek aan kant, alles gepoetst, de restjes van de dozen weggewerkt, er ging een gerucht dat de minster van volksgezondheid zou komen…. Jaja, dachten wij. Na de hele ochtend en het begin van de middag nog bezig te zijn geweest met ordenen, waren wij op weg voor een verfrissende duik... En jawel hoor, toen wij net op weg waren in onze
strand-outfitjes naar het strand, zagen we dikke auto’s voor ons rijden richting kliniek. Ons flauw vermoeden werd werkelijkheid en we konden het, ondanks onze vertoning, niet maken om niet uit te stappen. Daar stonden we dan, met de minister en een chief van heel western-region, in ons strandtenue. Ach ja, in Afrika kan alles (denken we dan maar). De dokter en Lamin hebben goed hun best gedaan om de kliniek in een goed daglicht te krijgen en dat lijkt te zijn gelukt: Kartong is nu officieel in zijn geheel een community-ziekenhuis geworden, waarbij een kleine vergoeding mag worden gevraagd voor behandelingen. En de dokter is eindverantwoordelijke voor alles. Goed geregeld!
Wij lieten onze kans natuurlijk niet voorbij gaan om ook even over ons project te beginnen: de volgende dag mochten we langskomen op het kantoor van de chief.
Woensdag met laptop en een tiptop powerpoint presentatie in onze nette out-fits (compensatie voor de dag ervoor ;)) vol goede moed richting Bakau, het kantoor van de chief. Na onze korte presentatie kregen we een lange, niet to-the-point zijnde, verklaring waarom we geen geld mochten vragen in de government-hospitals. Dat zou ons ruzie met de president opleveren, geen goed idee dus.. Hele discussie over dat ze al van actief management wisten, maar waarom het dan niet standaard werd uitgevoerd, werd ons niet duidelijk… Er waren volgens hem genoeg medicijnen, maar de verloskundigen waren vaak te lui om te bestellen.
Al met al, bleef het een vaag verhaal en zijn we er uiteindelijk weinig mee opgeschoten, helaas! Maar goed, ze hebben onze presentatie en e-mailadressen en zouden dit wel nog gaan bespreken met de minister. En onze uitvoering in de community-hospitals kan gewoon door gaan.
Donderdag waren weer zwangerschapscontroles in de kliniek in Kartong en hebben we de zwangeren verteld dat ze naar de kliniek moeten komen voor bevallingen. We hopen daardoor deze week nog de eerste bevalling hier in de kliniek mee te maken, dat zou een mooie beloning zijn voor ons werk!
Buiten het werk om zijn we deze week vooral bezig geweest met Djembee-lessen. Woensdag hebben we allebei een djembee gekocht en zijn we ‘s avonds begonnen met lessen. Eva heeft hier alleen duidelijk meer aanleg voor en die kan er geen genoeg van krijgen! Cindy moest donderdag al passen, aangezien het niet zo fijn was om met blauwe vingers verder te trommelen… ;)
Verder zijn we vrijdag bij de krokodillenpoel geweest, de heilige plek. Hier gingen een aantal vrouwen voor ons bidden voor m.n. vruchtbaarheid, maar ook gezondheid en succes. We zullen nu heel veel kinderen krijgen en als we willen dat de vruchtbaarheid afneemt, moeten we terugkomen! Tja, anticonceptie?? Dat is toch nergens voor nodig als je gebeden en een krokodillenpoel hebt….??
We hebben trouwens ook geen krokodil gezien, maar het gaat om het wassen met het heilige water en de gebeden.
Om in de bovennatuurlijke sferen te blijven hadden we ook nog een afspraak met de maribu, de waarzegster. Maar na een wandeling van ruim een half uur op het heetst van de dag, bleek dat ze onze afspraak was vergeten en niet aanwezig was. Volgende keer toch maar even bellen van tevoren i.p.v uitgaan van haar telepathische gaven!
Dit weekend gaan we overleggen met de schilder voor de wandschilderingen in de kliniek en gaan we de laatste gordijnen laten maken. Wat werk betreft zal er aankomende week waarschijnlijk weinig gebeuren, aangezien het Tobasci is (gebedsfeest). Echt alles ligt hierdoor stil. Hiervoor hebben we natuurlijk wel weer nieuwe kleren, zoals echte Afrikaantjes betaamd…
We blijven duimen dat we de eerste bevalling hier in de kliniek nog mee gaan maken, in onze laatste resterende week.. Duimen jullie mee voor ons?
Tot snel trouwe lezers!
Veel liefs van Joko en Fatou
Eind vorige week hadden we een dipje, de stilte die te stil werd omdat we al de hele week de enige gasten waren, alle Afrikaanse ogen continue op ons gericht, de klinieken die niet bellen voor bevallingen, de spelletjes SET en Memory die ons de neus uitkwamen, kortom tijd voor een verzetje: hup richting het meest toeristische gebied van Gambia om daar een dagje aan een heus zwembad te liggen en flink op stap te gaan.
Hier hebben we Joost ontmoet, een Nederlander die met de Amsterdam-Dakar Rally heeft meegereden en alleen over was.
Na weer opgeladen te zijn, konden we er weer tegenaan en dat was maar goed ook, want deze week stond in het teken van de eerste werkweek van Dr.Jassy.
Aangezien de kliniek in Kartong nog niet ingesteld was op de opname van patienten en de aanwezigheid van een arts moest er wat met de indeling geschoven worden. De Dokter kreeg een eigen spreekkamer, waardoor de dentist-nurse moest verhuizen. Dozen met duizenden soorten gazen en pleisters (geleverd door mensen van de Challence) en onze eigen bestelde spullen moesten nog uitgepakt worden. De watertank moest gerepareerd, gordijnstof gekocht en gordijnen genaaid. Joost die met ons meegekomen was om te helpen, stortte zich op de watertank en samen met Cindy op de dozen. De verloskamer hebben we anders ingedeeld met nu 2 bedden, voor als de bevallingen gaan losbarsten in de toekomst. ;) Iedereen hielp mee en het was een drukte van jewelste. Voor de dokter zaten de mensen al in de rij en hij liep druk heen en weer met stethoscoop om z’n nek. Al snel volgde de eerste opname van het ziekenhuis…(foto-moment). Op het poetsen na, zag het er maandag al een stuk anders uit, dinsdag zouden de schoonmakers komen en de gordijnen worden opgehangen.
Toen we dinsdag aankwamen in de ochtend, was heel de kliniek aan kant, alles gepoetst, de restjes van de dozen weggewerkt, er ging een gerucht dat de minster van volksgezondheid zou komen…. Jaja, dachten wij. Na de hele ochtend en het begin van de middag nog bezig te zijn geweest met ordenen, waren wij op weg voor een verfrissende duik... En jawel hoor, toen wij net op weg waren in onze
strand-outfitjes naar het strand, zagen we dikke auto’s voor ons rijden richting kliniek. Ons flauw vermoeden werd werkelijkheid en we konden het, ondanks onze vertoning, niet maken om niet uit te stappen. Daar stonden we dan, met de minister en een chief van heel western-region, in ons strandtenue. Ach ja, in Afrika kan alles (denken we dan maar). De dokter en Lamin hebben goed hun best gedaan om de kliniek in een goed daglicht te krijgen en dat lijkt te zijn gelukt: Kartong is nu officieel in zijn geheel een community-ziekenhuis geworden, waarbij een kleine vergoeding mag worden gevraagd voor behandelingen. En de dokter is eindverantwoordelijke voor alles. Goed geregeld!
Wij lieten onze kans natuurlijk niet voorbij gaan om ook even over ons project te beginnen: de volgende dag mochten we langskomen op het kantoor van de chief.
Woensdag met laptop en een tiptop powerpoint presentatie in onze nette out-fits (compensatie voor de dag ervoor ;)) vol goede moed richting Bakau, het kantoor van de chief. Na onze korte presentatie kregen we een lange, niet to-the-point zijnde, verklaring waarom we geen geld mochten vragen in de government-hospitals. Dat zou ons ruzie met de president opleveren, geen goed idee dus.. Hele discussie over dat ze al van actief management wisten, maar waarom het dan niet standaard werd uitgevoerd, werd ons niet duidelijk… Er waren volgens hem genoeg medicijnen, maar de verloskundigen waren vaak te lui om te bestellen.
Al met al, bleef het een vaag verhaal en zijn we er uiteindelijk weinig mee opgeschoten, helaas! Maar goed, ze hebben onze presentatie en e-mailadressen en zouden dit wel nog gaan bespreken met de minister. En onze uitvoering in de community-hospitals kan gewoon door gaan.
Donderdag waren weer zwangerschapscontroles in de kliniek in Kartong en hebben we de zwangeren verteld dat ze naar de kliniek moeten komen voor bevallingen. We hopen daardoor deze week nog de eerste bevalling hier in de kliniek mee te maken, dat zou een mooie beloning zijn voor ons werk!
Buiten het werk om zijn we deze week vooral bezig geweest met Djembee-lessen. Woensdag hebben we allebei een djembee gekocht en zijn we ‘s avonds begonnen met lessen. Eva heeft hier alleen duidelijk meer aanleg voor en die kan er geen genoeg van krijgen! Cindy moest donderdag al passen, aangezien het niet zo fijn was om met blauwe vingers verder te trommelen… ;)
Verder zijn we vrijdag bij de krokodillenpoel geweest, de heilige plek. Hier gingen een aantal vrouwen voor ons bidden voor m.n. vruchtbaarheid, maar ook gezondheid en succes. We zullen nu heel veel kinderen krijgen en als we willen dat de vruchtbaarheid afneemt, moeten we terugkomen! Tja, anticonceptie?? Dat is toch nergens voor nodig als je gebeden en een krokodillenpoel hebt….??
We hebben trouwens ook geen krokodil gezien, maar het gaat om het wassen met het heilige water en de gebeden.
Om in de bovennatuurlijke sferen te blijven hadden we ook nog een afspraak met de maribu, de waarzegster. Maar na een wandeling van ruim een half uur op het heetst van de dag, bleek dat ze onze afspraak was vergeten en niet aanwezig was. Volgende keer toch maar even bellen van tevoren i.p.v uitgaan van haar telepathische gaven!
Dit weekend gaan we overleggen met de schilder voor de wandschilderingen in de kliniek en gaan we de laatste gordijnen laten maken. Wat werk betreft zal er aankomende week waarschijnlijk weinig gebeuren, aangezien het Tobasci is (gebedsfeest). Echt alles ligt hierdoor stil. Hiervoor hebben we natuurlijk wel weer nieuwe kleren, zoals echte Afrikaantjes betaamd…
We blijven duimen dat we de eerste bevalling hier in de kliniek nog mee gaan maken, in onze laatste resterende week.. Duimen jullie mee voor ons?
Tot snel trouwe lezers!
Veel liefs van Joko en Fatou
-
08 December 2008 - 12:29
Lot:
Dag lieve girlies, wat een belevenissen allemaal weer. Hoewel jullie stilte misschien stil is...hier in de UB is het nog veel stiller en heel saai.
Zie uit naar je terugkomst Cin, nu al...;)
dikke kus vanuit het Nijmeegse -
08 December 2008 - 17:41
Christa:
Wat een leuk verhaal weer en vooral leuk om de foto's te zien! Eva en haar djembe, hahah lol. (neem je dat ding nog mee naar huis??)En wat een snoeperige kindjes..
Ook niet verkeerd toch, lekker dagje strand en gewoon eens rustig aan. Straks in Holland is het weer rennen dus geniet nog maar efkes lekker! Ik zal ook duimen voor jullie eerste bevalling in de kliniek..hoop dat het nog lukt.
Tot heel snel Eef, gezellig onder de kerstboom...snof snof
jezusje -
08 December 2008 - 19:09
Evaatje:
Hej Eef, wat leuk om wat te horen! En leuke avonturen zeg... Geniet ervan! en O&N vieren we gezelli samen, joepie! Wanneer kom je terug? Liefs Eva -
08 December 2008 - 19:23
Annanoeroes:
natuurlijk duim ik voor jullie dat jullie nog een of meerdere bevallingen mee mogen maken. Zo niet; jullie hebben toch al veel bereikt. Je hebt een minister een hand mogen geven en van een dorpshoofd nul op request gekregen. En veel on-nederlandse dingen beleefd.Tot volgende week. Ik brand nu elke dag een waxientje voor jullie. Tjoem Doom. -
08 December 2008 - 21:55
Arie:
Wow, m'n eigen naamplaatje in The Wow?
Volgende keer ga ik daarnaar op zoek.
Nog een weekje genieten en werken, ben je al voorbereid op de retourcultuurshock? -
09 December 2008 - 10:28
Sandmen Raoul:
Helaba,
Jullie doen daar goed werk met de middelen en de tijd die jullie hebben. En zo maar met de minister en andere bobo's om de tafel. Knap werk hoor!
-
09 December 2008 - 11:24
Mieke:
Heb nogmaals alles bekeken en benm toch behoorlijk onder de indruk. Aan de foto's te zien zijn jullie al aardig gewend. Veel plazier de laatste dagen!! -
10 December 2008 - 15:05
Fransje:
Hallo dames, wederom genoten van al jullie avonturen. Wel frustrerend dat zo'n bezoek aan "het gezag" zo weinig uithaalt. Maar goed, de zwangere vrouwen kunnen komen want aan de foto's te zien zijn jullie er helemaal klaar voor. Ik duim mee dat er nog eenbevalling plaatsvindt voor jullie weer vertrekken. Geweldig!!! Ik vind het een geweldige prestatie en als ik 30 jaar jonger was deed ik hetzelfde. Deze ervaringen nemen ze je nooit meer af. Hoop jullie te spreken als jullie weer terug zijn. Groetjes, Fransje -
10 December 2008 - 16:58
Roos:
Leuk meiden! Nog even en dan kunnen we alles live horen, zin in! Geniet nog de laatste dagen! En zal duimen voor de eerste bevalling!!
Kusje Roos -
11 December 2008 - 11:38
Anneke/ton:
We duimen voor jullie, fijn alles te lezen en een fijne reis terug. Tot ??? -
12 December 2008 - 20:37
Guusje:
He lieve meiden, lekker bezig! En mooi om te lezen :)Ben weer benieuw naar jullie verhalen van deze week. Hier behoorlijk de pest in de scriptie, maar ook dat zal wel goed komen...
Hakuna Mattata!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
